"กรอบ" ชีวิตที่สร้างขึ้น

        เมื่อลองพูดถึงกรอบแล้วคงฟังดูอึดอัด ลองจิตนการหากเราติดอยู่ในลิฟท์ หรือคุกขังเดียวคงอึดอัด หดหู่น่าดู แต่กรอบที่เราจะพูดถึงวันนี้เป็นกรอบชีวิตครับ กรอบชีวิตไหนที่นี้ อาจถูกคนอื่นสร้างให้หรือเราสร้างด้วยตัวเราเองเราลองมาทำความรู้จักกับกรอบเหล่านี้กันก่อนครับ 

กรอบที่คนอื่นสร้างให้

ภาพมีลิขสิทธิ์

        ตั้งแต่จำความได้ก่อนจะอ่านออกเขียนได้เราก็ถูกกรอบสำเร็จรูปเหล่านี้ตีให้โดยเป็นกรอบที่คนส่วนใหญ่ยอมรับ  เริ่มตั่งแต่ ต้องตั้งใจเรียน เป็นคนดี จบมาทำงานดีๆ ... ซึ่งแค่ละกรอบที่ถูกตีอาจจะไม่เหมือนกันแต่ก็มักจะมีลักษณะคล้ายๆกัน สำหรับผมแล้วผมว่ากรอบแบบนี้มันดูปลอดภัยดีนะ แต่ก็มักจะมาถึงจุดที่เราสงสัย เมื่อวันหนึ่งเราต้องถึงจุดที่มันขัดกับความรู้สึก หากเป็นเด็กคงหนีไม่พ้นตอนเลือกสายที่เรียน หรือคณะที่จะเรียน มักจะมีปัญหากับกรอบสำเร็จรูปเหล่านี้เสมอ บ้างคนเลือกเดินตามกรอบแต่บ้างคนก็เลือกสร้างกรอบของตัวเอง ซึ่งทางเลือกทั้งสองก็ถือไม่มีทางไหนผิด

สร้างกรอบให้ตัวเอง

ภาพมีลิขสิทธิ์

สร้างกรอบให้ตัวเองคำนี้ตีได้สองแง่ อาจมองว่าเราจำกัดความคิด อิสรภาพเราไปรึป่าว หรืออีกอย่างการวางกรอบชีวิตของเราให้ควรจะเป็น เพื่อไปสู่อิสรภาพ อย่างพิ่งงงกันนะครับ

           สร้างกรอบขังตัวเอง - เป็นการเลือกที่จะปฏิเสธ สร้างกำแพงให้ตัวเองอย่างเช่น ผมว่าผมทำสิ่งไหนไม่ได้หรอก มันยากไป, ของแบบนั้นเราไม่คู่ควรกับมันหรอก

           สร้างกรอบสู่อิสรภาพ - เราสร้างเส้นทางของเราเอง ขีดกรอบให้ตัวเองเลือกปฏิเสธสิ่งที่ไม่นำพาเราไปสู้อิสระ ตัวอย่างเช่นผมสร้างกรอบแนวทางที่จะพาตัวเองไปสู่เป้าหมาย ซึ่งแน่นอนว่ากรอบที่สร้างนั้นสามารถปรับเปลี่ยนไปตาม เวลา และสถานที่และโอกาส

ดังนั้นดั่งคำคมที่ว่า ชีวิตคือการเรียนรู้ กรอบชีวิตของเราก็ยังต้องสร้างไปจนชีวิตสิ้นลม ตอนนี้ลองถามตัวเองดูสิว่าใครสร้างกรอบให้เรา หรือเราสร้างเอง แล้วสร้างไปในทิศทางไหน